Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej
Towarzystwo Chrystusowe jest zgromadzeniem zakonnym, założonym przez Sługę Bożego kard. Augusta Hlonda. Celem zakonu jest m.in. duszpasterstwo polskich emigrantów.
Duszpasterstwo księży chrystusowców
Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej służy Bogu i Polakom na całym świecie. Zrodzone z myśli i doświadczenia osobistego kard. Augusta Hlonda w 1932 r. przeszło przez trudny okres wojenny. Już pod koniec wojny pierwsi chrystusowcy podjęli pracę wśród rodaków zesłanych na przymusowe roboty. Po wojnie podjęli pionierską pracę na Pomorzu Szczecinskim, odprawiając pierwsze Msze św., nazywając ulice i służąc radą i pomocą przybyszom na te tereny. Od końca lat 50-tych możliwe stały się wyjazdy do Polaków na Zachodzie, od 1989 r. do Polaków na Wschodzie. Bracia zakonni uczestniczą w posłannictwie Towarzystwa poprzez wierność ślubom i różnorakie prace na rzecz misji. Klerycy - wszechstronnie przygotowują się do przyszłej pracy.
Dziś Towarzystwo przedstawia się następujaco: 392 kapłanów i 19 braci obejmuje swoją działalnością 200 placówek na całym świecie; w Wyższym Seminarium Duchownym w Poznaniu studiuje 33 kleryków przygotowujących się do pracy polonijnej. W Polsce na 31 placówkach pracuje 140 kapłanów i 18 braci zakonnych.
Poszczególne prowincje obejmują swoim duszpasterstwem Polaków w następujących krajach:
- Prowincja Angielska - Wlk. Brytania, Irlandia, RPA
- Prowincja Australijska - Australia
- Prowincja Francuska - Francja, Hiszpania, Portugalia
- Prowincja Niemiecka - Niemcy, Holandia, Włochy, Węgry
- Prowincja Płn. Amerykańska - USA, Kanada
- Prowincja Płd. Amerykańska - Brazylia
- Delegatura do spraw Wschodu - Białoruś, Ukraina
Także w następujących krajach posługują księża chrystusowcy: Grecja
Adres:
Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej
ul. Panny Marii 4
60 - 962 Poznań
Sługa Boży Kardynał August Hlond - Założyciel Towarzystwa Chrystusowego
Urodził się 5 lipca 1881 roku w Brzęczkowicach k. Mysłowic. W 1896 roku wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Salezjańskiego. W rok później złożył profesję zakonną. W latach 1897 - 1900 studiował na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, studia ukończył doktoratem z filozofii. Dnia 23 września 1905 r. otrzymał w Krakowie święcenia kapłańskie. Wśród różnych funkcji w zgromadzeniu zakonnym pełnił obowiązki inspektora prowincji austro-węgiersko-niemieckiej we Wiedniu. Pius XI mianował go 7 listopada 1922 r. administratorem apostolskim Górnego Śląska, a w 3 lata później biskupem diecezji katowickiej. Konsekrowany 3 stycznia 1926 r., w czerwcu tegoż roku został arcybiskupem Gniezna i Poznania oraz prymasem Polski. W 1927 roku otrzymał kapelusz kardynalski. W 1931 roku został protektorem polskiej emigracji na całym świecie. Trzykrotnie pełnił funkcję legata papieskiego na kongresach. Niestrudzenie zaangażowany we wszechstronną opiekę nad emigracją polską, powołał do istnienia w roku 1932 Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej. Umarł 22 października 1948 r. w Warszawie. Pochowany został w katedrze św. Jana na Starym Mieście.